امروز :پنج شنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

۱۸۱۸

هر روز دکمه های پوستش را محکم می بست

توفانی را پنهان کند

ناگهان اگر گوشه لبش باز می شد

کاغذها و گلدان ها به زمین و زمان می ریختند

نگاه می کرد

نه مستقیم در چشم ها

به جایی کنار شانه مان

و ما به سوختن کنارش عادت کرده بودیم

 

 

 

 

از : سارا محمدی اردهالی

 

 

FacebookTwitterLinkedIn
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه






خبرنامه سایت

تبليغات

لیست شاعران

منو اصلی