تبلیغات:
امروز :چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
تو گفته بودی می کشد دریا به هرسویت
من گفته بودم با توام! پارو به پارویت
آشفتگی های خودم را یاد من انداخت
هربار بادی بی هوا پیچید در مویت
تنها به لطف چشم هایت بود تلخی ها،
شیرین اگر شد مثل چای قندپهلویت
روزی که می رفتی رها باشم نمی دیدی
این گرگ هارا در کمین بچه آهویت!
ای کاش تصمیمت دم رفتن عوض می شد
تا باز بنشینم کمی زانو به زانویت
ای کاش میشد که شبیه تیغ ابراهیم
در لحظه ی آخر نمی برید چاقویت
...
خورشید باید ماه را روشن کند! بی تو،
گم می شود در این سیاهی ماه بانویت
از : رویا باقری
برچسب ها : رویا باقریغزل
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10962 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10161 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8477 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8161 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان
تبليغات
