گل خورشید وا می شد
شعاع مهر از خاور
نوید صبحدم می داد
شب ِ تیره سفر می کرد
جهان از خواب برمی خاست
و خورشید جهان افروز
شکوهش می شکست آنگه
ــ خموشی ِ شبانگاه ِ دژم رفتار
و می آراست
عروس صبح را زیبا
و می پیراست
جهان را از سیاهی های زشت ِ اهرمن رخسار
زمین را بوسه زد لب های مهر آسمان آرا
و برق شادمانی ها
به هر بوم و بری رخشید
جهان آن روز می خندید
میان ِ شعله های روشن خورشید
پیام فتح را با خود از آن ناورد
نسیم صبح می آورد
سمند خسته پای خاطراتم بازمیگردید
و می دیدم در آن رویا و بیداری
هنوز آرام
کنار بستر من مام
مگر چشم خرد بگشاید و چشم سرم بندد
برایم داستان می گفت
برایم داستان از روزگار باستان می گفت
سرشکی می فشانم من به یاد ِ مادر ناکام
دریغی دارم از آن روزگاران ِ خوش آغاز ِ
ــ سیه فرجام
هنوز اما
مرا چشم خرد خفته است در خواب گرانباری
دریغا صبح هشیاری
دریغا روز بیداری …
از : حمید مصدق
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10943 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10153 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8439 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8146 بازدید - ۱۲ ديدگاه
۱۷۷۹
کانون ادبی زمستان- ۵۶۳
پله پله می افتم در دامت ... راضی ام ! از : م ...1136 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۳۵۶
در نیست راه نیست شب نیست ماه نیست نه روز و نه آفتاب ...1787 بازدید - بدون ديدگاه - ۶۹۳
کمی تفاله ی طعنه میان فنجان هاست و عشق ...796 بازدید - بدون ديدگاه - ۲۰۳۷
دراز کشیده ام زنم شعری از جنگ می خواند همین ...355 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
