حسین منزوی - زن جوان غزلی با ردیف «آمد» بود...

امروز :چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳

۱۱۹

زن جوان غزلی با ردیف «آمد» بود

که بر صحیفه تقدیر من مسود بود

زنی که مثل غزلهای عاشقانه من

به حسن مطلع و حسن طلب زبانزد بود

مرا ز قید زمان و مکان رها می کرد

اگر چه خود به زمان و مکان مقید بود

به جلوه و جذبه در ضیافت غزلم

میان آمده و رفتگان سرآمد بود

زنی که آمدنش مثل «آ»ی آمدنش

رهایی نفس از حبس های ممتد بود

به جمله دل من مسندالیه «آنزن»

… و «است» رابطه و «باشکوه» مسند بود

زن جوان نه همین فرصت جوانی من

که از جوانی من رخصت مجدد بود

میان جامه عریانی از تکلف خود

خلوص منتزع و خلسه مجرد بود

دو چشم داشت – دو «سبز آبی» بلاتکلیف

که بر دو راهی «دریا چمن» مردد بود

به خنده گفت: ولی هیچ خوب، مطلق نیست!

زنی که آمدنش خوب و رفتنش بد بود

از : حسین منزوی

مطالب بیشتر:

<< مطلب قبلی مطلب بعدی >>

دیدگاه ها

تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه