تبلیغات:
امروز :پنج شنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۳
شب که نسیم می وزد ، موی تو تاب می خورد
دست ردم دوباره بر سینه ی خواب می خورد
پیش دو چشم روشنت ماه به سجده می رود
آب سیاه می شود ، آئینه تاب می خورد
داشتنت نه آنچنان ساده که فکر می کنم
روی شناسنامه ام مُهر عذاب میخورد
پرسه و اشک و آه و غم ، طعنه و زخم دم به دم
دیدن تو برای من اینهمه آب می خورد
در عجبم از اینکه تو تیر به هر که می زنی
بر دلِ زخمیِ منِ خانه خراب می خورد
باز نسیم می وزد موی تو تاب می خورد
دست ردم دوباره بر سینه ی خواب می خورد
از : بهمن محمدزاده
برچسب ها : بهمن محمدزادهغزل
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10939 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10150 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8428 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8142 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۶۵۸
نه اینها کاغذی نیستند که بادشان ببرد پاره سنگی که روی رویاهایم ...770 بازدید - بدون ديدگاه - ۳۹۳
نه آنقدر معرکه ای با پیراهنی از یوسف نه ...756 بازدید - بدون ديدگاه - ۹۴۴
صبورانه می نشینم تا بیایی از سرما نمی ترسم از ...1199 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۹۰۵
آشنا بود ولی رفتهی ناپیدا بود «یاد باد آنکه ...323 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
