تبلیغات:
امروز :جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳
اکنون رَخت به سراچه ی آسمانی دیگر خواهم کشید .
آسمان ِ آخرین
که ستاره ی تنهای آن
تویی .
آسمان ِ روشن
سرپوش ِ بلورین ِ باغی
که تو تنها گُل ِ آن ، تنها زنبور ِ آنی .
باغی که تو
تنها درخت ِ آنی
و بر آن درخت
گلی ست یگانه
که تویی .
ای آسمان و درخت و باغ ِ من ، گُل و زنبور و کندوی من !
با زمزمه ی تو
اکنون رخت به گستره ی خوابی خواهم کشید
که تنها رویای آن
تویی .
از : احمد شاملو
برچسب ها : احمد شاملو
دیدگاه ها
تعداد دیدگاه ها : بدون دیدگاه
- محبوبترين
- اتفاقی
- نظرات
-
۱۷۷۹
روز میلاد من است آمدهام دست کشم به سر ...10943 بازدید - ۲ ديدگاه - ۱۸۷۶
آنقدر غرق شد درون خودش، ساعت انتظار یادش ...10153 بازدید - ۳ ديدگاه - کانون ادبی زمستان
کانون ادبی زمستان تقدیم می کند: جلسه نقد و ...8439 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۷۶۳
چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای ...8146 بازدید - ۱۲ ديدگاه
کانون ادبی زمستان- ۶۸۹
تو نیستی؛ دیگر چرا بترسم؟ حال که بدترین اتفاق ...1228 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۲۴۲
هی های هوا غبار گرفته باد خسته میوزد صدای آواز مرا ...859 بازدید - بدون ديدگاه - ۰۴۳
به من بگویید ! فرزانگان رنگ و بوم و ...2076 بازدید - بدون ديدگاه - ۱۱۶۷
غرور نبود خودخواهی نبود تکبر نبود آنچه از چشمانت جاری در ...717 بازدید - بدون ديدگاه
تبليغات
